detonacja — ż I, DCMs. detonacjacji; lm D. detonacjacji (detonacjacyj) 1. «huk towarzyszący eksplozji pocisków, nagromadzonych gazów, wystrzałom, pękaniu wielkich mas jakiejś substancji itp.» Detonacje wybuchu bomby, wulkanu. 2. chem. «chemiczna reakcja… … Słownik języka polskiego
detonacyjny — przym. od detonacja Spłonka detonacyjna. Stuki detonacyjne. ∆ Spalanie detonacyjne → detonacja w zn. 2 … Słownik języka polskiego
ДЕТОНАЦИЯ — распространение взрыва со сверхзвуковой скоростью, сопровождающееся выделением тепла и газов (Болгарский язык; Български) детонация (Чешский язык; Čeština) detonace (Немецкий язык; Deutsch) Detonation (Венгерский язык; Magyar) robbanás… … Строительный словарь
wybuch — m III, D. u; lm M. y 1. «bardzo szybko przebiegająca reakcja chemiczna określonych związków chemicznych lub mieszanin, której towarzyszy powstawanie dużej ilości produktów gazowych, detonacja, gwałtowny wzrost temperatury i ciśnienia, powodująca… … Słownik języka polskiego
detonacyjny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. detonacja: Detonacyjne spalanie. Detonacyjny wybuch. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
roznosić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, roznosićnoszę, roznosićsi, roznosićnoś, roznosićnoszony {{/stl 8}}– roznieść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, roznosićniosę, roznosićniesie, roznosićnieś, roznosićniósł, roznosićniosła, roznosićnieśli,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
